Читать книгу Wolność emocjonalna - Judith Orloff - Страница 189

Uraza to smutek lub poczucie przykrości, które tli się w naszym wnętrzu, kiedy ktoś wyrządzi nam krzywdę. Bez trudu przypominamy sobie różne wydarzenia, które wzbudziły w nas gniew: plotkarstwo fryzjerki czy zdradę, której dopuścił się były partner. Gdyby przeprowadzić w tej kwestii ankietę, zapewne wielu ludzi uznałoby, że chowanie urazy w takiej sytuacji nie jest niczym złym. Rezultatem przyjęcia takiej logiki musi być uznanie słuszności stwierdzenia, jakoby z czasem gromadziły się w nas kolejne urazy i jakobyśmy w związku z tym mieli prawo odczuwać coraz większy gniew – możemy na stałe nastawić zdartą płytę z kolejnymi skargami. Czy właśnie takim zgorzkniałym człowiekiem chciałbyś się stać? Jeśli chcesz doświadczać wolności emocjonalnej, pracuj nad wyzbywaniem się urazy; pozwól, aby oczyściło cię z niej współczucie. Jeden z moich przyjaciół porównał odkrywanie starych uraz do wyciągania trupów z szafy. Nie chcesz przecież, aby gnijąca negatywność zatruwała ci psyche. Moja bohaterka Rosa Parks, kiedy prowadziłam z nią wywiad do książki Pozytywna energia, nad wyraz celnie stwierdziła: „Gdybyś pozostawała zagniewana na ludzi, nie mogłabyś zaprzyjaźnić się z niektórymi z nich”[18]. Wyzbycie się starych zadr i uraz może wydawać się trudne, a czasami wręcz niemożliwe. Cała ta koncepcja może ci się po prostu nie podobać. Ale musisz pamiętać, że osoby nadzwyczajne, które przedkładają współczucie nad nienawiść, potrafią wybaczać.