Читать книгу Wolność emocjonalna - Judith Orloff - Страница 193

Gniew jest burzliwą siłą emocjonalną, której nie można ignorować i którą należy poskromić. Ponieważ praktykuję energopsychiatrię, jestem świadoma destruktywnego fizycznego wpływu, jaki wywiera gniew, kiedy zamienia się w energię psychokinetyczną, która myślom i uczuciom daje moc wpływania na materię. Gniew potrafi ogarnąć całe nasze ciało oraz nasze otoczenie – szczególnie gdy pojawia się w swojej pełnej postaci. Przykładem niech będzie Kate, pracowita i zaradna, choć jednocześnie nieco porywcza farmerka z Kansas, która przyszła na moje warsztaty energetyczne ze strachu przed własnym gniewem. Po kłótni o pieniądze, jaką odbyła z mężem przez telefon, szyba w oknie za jej plecami najpierw zaczęła drżeć, a potem pękła. Nie było to pierwsze zdarzenie tego rodzaju. Już wcześniej zwróciła uwagę, że kiedy się wściekała, zatrzaskiwały się drzwi w samochodzie, wyczerpywały się baterie w latarce, zatrzymywały się zegarki. Do tej pory ignorowała tego rodzaju incydenty jako zbyt przerażające. Sytuacja z oknem spowodowała jednak, że poczuła się, jakby grała w remake’u Egzorcysty. Przyszła do mnie zrozpaczona, ale z nadzieją, że wspólnie ustalimy, co się z nią dzieje.

Powiedziałam Kate, że byłam już świadkiem wielu zdarzeń wywołanych przez gniew, dla których konwencjonalna nauka nie znajdowała wyjaśnienia. Energia gniewu potrafi zaprowadzić chaos w twoim ciele i w twoim otoczeniu, w pewnym sensie zachowuje się jak trąba powietrzna pustosząca miasto. Szczególnie wrażliwe na tę negatywną energię są urządzenia elektroniczne, takie jak komputery, faksy czy telefony komórkowe, które mogą nagle „oszaleć”. Z psychokinetyczną energią gniewu po raz pierwszy zetknęłam się podczas pracy w laboratorium parapsychologicznym na UCLA. Jednym z moich obowiązków było badanie relacji o duchach. Zgłaszano nam przypadki latających widelców i noży oraz telewizorów i radioodbiorników, które w tajemniczy sposób same się włączały i wyłączały. Jako naukowcy dochodziliśmy do wniosku, że znakomita większość tych opowieści, nawet jeśli były one prawdziwe, została źle zinterpretowana. Zazwyczaj bowiem opisywały one skutki gniewu wyrażanego przez domowników – im gwałtowniejsze były ludzkie wybuchy, tym bardziej nasilała się częstotliwość tego rodzaju zdarzeń. Towarzyszyły one rodzinom nawet pomimo przeprowadzek, co najlepiej dowodzi, w jak dużym stopniu energia psychokinetyczna może zakłócić stabilność przedmiotów fizycznych.

Zaproponowałam wtedy Kate – i to samo polecam tobie – aby spróbowała wychwycić gniew, zanim dojdzie do jego eskalacji. Chodzi o to, aby uczucie to nie implodowało w organach twojego ciała ani nie zadomowiło się w twojej przestrzeni. W pewnym sensie można powiedzieć, że Kate miała szczęście. Gdy tylko jej gniew przekraczał pewną granicę, natychmiast dostawała fizyczną informację zwrotną ze swojego otoczenia. W zachowaniu wolności emocjonalnej bardzo dużą rolę odgrywa umiejętność wychwytywania tego uczucia, jeszcze zanim dojdzie do przekroczenia tej granicy. W dalszej kolejności trzeba złagodzić je z wykorzystaniem współczucia. Możesz doskonalić swoje umiejętności w tym zakresie, zapoznając się z pierwszymi oznakami gniewu i cierpienia, jakie odbiera twoje ciało. Przedstawiam najczęściej spotykane cechy obu tych emocji.