Читать книгу Казан – Мәскәү / Казань – Москва - Ленар Шаех - Страница 49

Китәсең дә югаласың

Имтихан арасында.

Берүзем утырып калам

Таш Казан каласында.

Уку гына синең уйда,

Минекендә – син генә.

Бүлмә тәрәзәмә чиртә

Кышкы суык җил генә.

Кар сибәли ара-тирә

Син киткән сукмакларга.

Артыңнан җилдерер идем

Ярсу, уйнак атларда…

Уем атлардан да җитез –

Синнән алда чаба ул.

Сезнең авыл юлларына

Җан нурымны яба ул.

Синең өең монда гына,

Минеке – әллә кая.

Бер көнгә килеп китәсең,

Туң юлдан тая-тая.

Әллә каян, әллә нидән

Бер сәбәп табасың да,

Китәсең дә югаласың

Имтихан арасында.

Буранга кереп чумасың,

Күкләргә ашасыңмы?..

Сәбәп-сәбәп дигән булып,

Әллә алдашасыңмы?..

Мин – беркатлы, мин ышанам…

Тиздән янга килерсең,

Сагыну-сагышларымда

Ак кар булып эрерсең.