Читать книгу Сайланма әсәрләр / Избранные произведения - Нури Арсланов - Страница 50

Һ. Салихов

Никадәрле олы булып кыланса да,

Гомер буе сабыйлыкта яши инсан!

Мин яшьләргә карыйм – сәер нарасыйлар –

Алар да картая инде, миңа ни сан!..

Килеп җитәр беркөн котылгысыз сәгать,

Шаккатырмак булыр үлем дигән сантый;

Исем китмәс, ләкин алдан белеп торам,

Холкым белән гафилләрдән түгел андый.

Нигә кеше елап туа икән җиргә?

Алдан белеп тугангамы ни көткәнен:

Әлмисактан бирле ата-бабалары

Ирек теләп, хаклык эзләп интеккәнен?

Җанварлардан акыл белән генә өстен,

Бер карасаң, кеше дигән гаҗәп мәхлук.

Белмәгәннәр генә шушы хакыйкатьне

Үзеннән бик риза, үз-үзенә мәхбүб13.

Белә торып мәңгелек юклыгын җирдә,

Рух төшерми кешелекле горур инсан.

Аз гомердә күп тәрәккый тели күңеле,

Шуңа җаны йолдызларга омтылучан.