Читать книгу Сляза ляза - Павел Гаспадыніч - Страница 45

Гонка імкнецца да новага года

Сцежка між памяці спаленых сноў.

Што адбылося – дабро ці нягода —

Паразрасталася часу быллём.

Хмары, аблокі, усмешкі, сустрэчы —

Пройдзена-зжыта – як мліва – даўно.

Ценем нязведаных далечы вежаў

Сумна ўсміхаецца лёсу шытво.

Толькі наперад няпэўна і квёла

Цягнецца ўсё ж за табой наўздагон

Ёлкай прысутнасцю страчанай долі

Бела-чырвонай надзеі палон…