Читать книгу Сляза ляза - Павел Гаспадыніч - Страница 62

Адхланнем неспатольнае вясны

Душа пялёсткам раскашуе,

На ўзлеску Белае Русі

Пан Бог ліцьвінам моц даруе.

І Страцім-Лебедзь паляціць

Пад перазвон Пагоні вольнай,

А сэрца полымем трымціць

нікім ніколі нескароным!