Читать книгу Гомер биштәре / Котомка жизни - Роберт Әхмәтҗанов - Страница 42

Күңелемдә сызылып бик еш кына

ага башлый тонык кына инеш…

Тау битенә яккан учаклар

мин кайтканны көтеп яна, имеш.

Баш очымнан ак болытлар сыман

еллар агыла, агыла еллар!..

Су буенда – тургай көтүләре!

     Кырда – томан:

вак яңгырлар, сары камыллар…

Су буенда тургай көтүләре

таудан тауга оча, таудан тауга…

Бу яңгырлы-җилле көзге таңда

ямансурак язны көтүләре!..

Су буенда тургай көтүләре

таудан тауга оча – чыр да чу!

Күлмәк ябыша тәнгә… Мин – бер чәчәк,

Көзге болыннарым – манма су!

Ә тегермән көзге яңгырларда,

гигант тургай төсле кагынып,

җилгә каршы тора! Камылларны,

көзне көтеп алган сагынып!..

Җил булмаса, безгә тегермәнче

сызгырырга кушты бергәләп.

И сызгырдык! Чыгыр әйләндердек,

салам чөйдек, җилне билгеләп!..

Агач коштай син талпындың озак

яңгырларда, карап еракка

очып киткән кошлар артыннан…

Тынып торды агач канатларың,

алсуланып шәфәкъ-ялкында.

Талпындың син, агач күкрәгендә

дүрт йөрәктәй типте дүрт ташың!

Талпынасың! Очып китмисең тик…

Ятим итәрмен дип куркамсың

бу кырларны – дөнья уртасын?!

Алтын көздә сине аяз күккә

чакырып очты биек аккошлар…

Очтың җирдә! Вакыт буйлап очтың,

көздән очтың! Кичтең ак кышлар…

Очтың җирдә! Очтың заман буйлап!

Кар-яңгырлар кичеп – елларга!

Шушы кырда яңа чорга очтың,

җырга очтың! Легендаларга!

Сугыш янгыннары аша очтың,

какты сине афәт давылы…

Бар көчеңә – дүрт канатка очтың!

Калдырмадың ләкин авылны!..

Минем бабам уйлап тапкан сине,

мәңгелекнең бөек чыгырын!

Гомер двигателе! Якташларны

яздан көзгә имин чыгарып.

Син… кузгалдың беркөн… Очып киттең!

Тарихыңны җиргә багышлап

очтың җирдән… Сине якты җырга

иярттеләр бугай аккошлар!..

Безнең якның урманнары сагына,

иңри әле имән, өрәңге:

шул урманнан инде канатларың!

Сагына таулар: шуннан йөрәгең…

Төштә күрәм: һаман әйләнәсең,

канат шәүләләрең сукмакта…

Казык йолдыз яннарыннан кайчак

чыгыр тавышың килә колакка!

Алып менсен синең истәлекне

галәмнәргә очкан кораблар.

Төшләремдә күрәм: әйләнәләр

Ай җилеңдә синең канатлар!..

Күңелемдә никтер бик еш кына

әйләнәләр агач тегермәннәр,

җирнең канатлары шикелле

талпыналар җирдән – күккә,

күктән – җиргә!

Шәүләләре – басу сукмагында,

шәүләләре – минем йөздә…

Әйләнәләр иске тегермәннәр

күңелемдә…

Ерак көздә!..