Читать книгу Гомер агышы. Шигырь. 6-й том. Стихи - Рузил Фазлыев - Страница 2

Өмет утлары

Утлар сүнми тәрәзәдә,

Кышның төннәре, озын.

Кемнәр кемне көтсәдә,

Ул төннәр озак узар.

Сүнми икән әле димәк,

Көттерүчеләрeдә бар.

Гомерләр озын булсада,

Вакыт кына була тар.

Өмет кебек утлы тәрәзә,

Көтүләрен шулай аңлата,

Күңел күзе күрми калмас,

Көттерүче аңласа…

Янган утлар, өмет белән…

Бергә кебек алар яналар.

Утлар яна озын төн буе,

Якынаер диеп, аралар.

…Әллә бушка янып калалар.