Читать книгу Gözlərimin işığında. şerlər - Vahid Çəmənli - Страница 18

Oxudum bir qəliz qıfılbəndini,

Gözümün önünə gəldi kainat.

Xəyalım dolandı səyyarələri,

Axtardım, tapmadım, – oldum narahat.

Yeridim dayazda, üzdüm dərində,

Dolandım yam – yaşıl meşələrində,

Yedim neçə dürlü meyvələrin də,

Qalmadı ağızda, dildə isdahat.

Neçə alimlərin açdım kitabın,

Oxudum, saf – çürük etdim hesabın,

Xəbərin, sifətin, felin, xitabın,

Birində yox idi ona işarat.

Yeddi dəniz keçdim, yeddi dağ aşdım,

Keşişin, mollanın dalınca qaçdım…

Ruhlardan hikmətin sirrin soruşdum,

Hamı bir ağızdan dedi, – «Beşə at»

Dərdimi söylədim farsa, firəngə,

Türk dedi, – Arkadaş, pozuldu dengə…

Rus güldü o qədər, lap gəldim təngə,

Dedi, – Klyanus, ya ne znayu, brat.

Hazarat, tutaq ki, elmim dayazdı,

Bəs yazan bildimi özü nə yazdı?

Məncə, o nədirsə, yekə bir pazdı,

Əlində gicələk qalıb camaat.

Ay Vahid, bəs edər, gəzdin bu qədər,

Qoy səni üzməsin qəm, qüssə, kədər…

Çingiz qardaşımız, özü şərh edər,

Bizim də başımız qalar salamat!