Читать книгу Яктылык сулышы = Дыхание света - Альфия Ситдикова - Страница 14

Җилкәнен җилләр сынады, тик Шагыйрь сынатмады.

Ил алдында намусын ак саклады, югалтмады.

Халык шагыйре булды ул, таланты – сынмас канат:

«Яшәсәң, шулай яшә һәм яратсаң, шулай ярат!» –

дип дәлилләде һәркөнне, ярату, сөю көчен –

Бу җиргә туган шагыйрь ул, шуны исбатлар өчен.

Яшәде халык өчен ул, мең тапкыр утта көеп,

яшәде кызларны Мәҗнүн, Таһирдан артык сөеп.

Батырлык һәм сабырлыкның үрнәге булды бит ул,

яткан килеш тә күрсәтте милләткә туры, киң юл.

Күңелендә Өемташ тау горурлыгы бар иде,

күкләргә менде уенда, җиһан аңа тар иде.

Ык елгасы ярсуларын җанында саклап калды,

Һәр язганы укучысын тирән уйларга салды.

Җырлары аша таралды бар кыйтгаларга даны.

…Тарсынды дөнья читлеген, тарсынды бугай җаны.

Ак кышка сары төс иңде югалту сагышыннан,

кош талпынып канат какты хушлашу тавышыннан.

Очты китте. Шагыйрь җаны кочадыр хур кызларын,

шигырьләре басар, бәлкем, милләт җаны сызлавын?!

Татар җаны сызлавын?..