Читать книгу Ná aan my hart - Christine Ferreira - Страница 12

Agt

Оглавление

Ek het grootgeword met ’n Ouma Plaas en ’n Ouma Theunissen.

Ouma Theunissen het op ’n dorpie in die Vrystaat in ’n huis met ’n groot peperboom in die agterplaas gewoon. Herinneringe aan kuiers by Ouma Theunissen word ingekleur deur haar groot donkerbruin art deco-stoele, die gekleurde glasruitjiespatroon van haar voordeur en haar elegante smuktassie van liggeel gekleurde leer wat ook as medisyne­kissie gedien het. Ouma Max is al jare gelede oorlede.

Gee haar wat haar toekom vir alles wat sy doen; laat haar werk haar roem wees in die stadspoorte

-Spr 31:31

Ouma Plaas het jare lank saam met Oupa op ’n plaas net buite Bloemfontein gewoon. Van die kuiers hier onthou ek die laning sipresse, die bekende blou koffieblikke vol spierwit uitgekookte varkvet wat sy vir ons op dik snye plaasbrood gesmeer en met fyn witpeper bestrooi het. Ek onthou die stemmigheid van die donker sitkamer, die plaasdammetjie in die tuin en blikke met soetkoekies.

’n Paar jaar gelede vier ons Ouma Violet se honderdste verjaardag. Vir die

honderdste feesviering het die dorp se vroue saamgespan om gaste van heinde en ver met fyngebak en ander lekkernye te onthaal. Ek sien voor my geestesoog hoe Ouma dié oggend in ’n deftige snyerspakkie alles stil-stil sit en bekyk met die wys­heid van een wat al langer as ons almal geleef het.

Toe sy die jaar 102 word, sê Sarah Nkosi, die kosbare vrou wat na ons huishouding omsien as ek nie daar is nie: “’n Lang lewe is ’n seëning uit God se hand.”

Here, dankie vir die liefde van ’n ouma. Help my om haar nalatenskap te eer en dit aan my kinders oor te dra.

Ná aan my hart

Подняться наверх