Читать книгу Ná aan my hart - Christine Ferreira - Страница 9

In ons huis vier ons graag fees en Valentynsdag is geen uitsondering nie. Elke jaar word die tafel met ’n spierwit damastafeldoek gedek en bestrooi met roosblare uit ons tuin wat dié tyd van die jaar so mooi blom. Handgemaakte kaartjies en geskenkies word langs elkeen se bord neergesit – klein gebare om van dié liefdesfees iets spesiaals te maak. Daar is sjampanje en spesiale eetgoed en ’n spreekbeurt vir ons jongste, wat tog so graag ’n heildronk op sy gesinslede instel.

Die liefde … bedek alles, verdra alles

-1 Kor 13:7

Jaar na jaar word elke kaartjie en kunswerkie sorgvuldig gebêre – van die vetkrythartjies uit my kinders se kleuterskooldae tot die briefies met lofsange van my (nou reeds) opgeskote seuns wat steeds dink hul ma is die mooiste vrou op aarde. Op soek na notas oor die geskiedenis van Valentynsdag kom ek af op ’n brief wat ek aan Johan met ons eerste huweliksherdenking geskryf het.

“Ek dink al die hele week aan wat ek vir jou gaan skryf om dankie te sê vir dié eerste jaar saam. Ek wou begin met ’n lys van al die mooi dinge wat jy tot ons lewens bygevoeg het, maar dit is eerder die woorde uit Korintiërs 13:4 tot 7 wat God op my hart bly druk. Nadat ek dit gelees het, weet ek dat dit nie net die liefde beskryf wat God vir ons twee in gedagte het nie, maar dat Hy ook vir my ’n duidelike opdrag gee oor hoe ek jóú moet liefhê. Dis sy padkaart en kompas vir ons toekoms saam.”

Vader, laat ek altyd liefhê soos U my liefhet.