Читать книгу Ná aan my hart - Christine Ferreira - Страница 16

Dis langnaweek en ons is op pad na ’n wildplaas in die Bosveld. By die tydskrif het ons die voorafgaande paar dae een van die moeilikste weke in ’n lang tyd agter die rug. Produksieprobleme en ander klein jakkalsies het die spanning hóóg laat styg. Teen middagete draai ons by die reservaathek in. Ons blyplek voldoen aan alle verwagtinge, met kamers wat oor ’n watergat uitkyk. Die omgewing is stil en rustig.

Bedaar en erken dat Ek God is …

-Ps 46:11

Laatmiddag vertrek ons op ’n wildrit. Ek sit styf teen Johan agter op die oop voertuig. Om my is die veld groen en oop, en die wind waai koel teen my gesig. Tog bly die vrede my ontwyk. Nie eens die stilte van die omgewing bring my heeltemal tot rus nie.

Die aand kuier ons om die boma-vuur. Die kinders kwetter opgewonde oor die dag se belewenisse. Ons gaan slaap vroeg om ligdag vir ’n wildbesigtigingsrit te kan opstaan.

Die volgende oggend ry ons in gewyde stilte terwyl die oggendson die veld begin inkleur. Om ons word die dag verwelkom deur ’n blinkmooi troupant, rooivinke en ander veldvoëltjies. Later die oggend kom ons af op twee pragtige, jong leeumannetjies wat luilekker in die middel van die grondpad lê. Ons sit sonder haas doodstil in ons voertuig om die konings van die veld te bewonder. Niks anders maak nou saak nie. Ek voel hoe die rustigheid van die natuur my koester en die langverwagte vrede in my begin posvat. En ek besef dat die groot vrede nie van buite nie, maar van bínne kom.

Here, help my om vandag wéér te midde van ’n besige wêreld vol uitdagings opnuut u vrede te vind.

“Daar is ’n mengel­moes van irisse, lelies, malvas, kappertjies, papawers, dahlias en ander blomme wat welig en deurmekaar groei.”