Читать книгу Ná aan my hart - Christine Ferreira - Страница 5

In die hoek van my kantoor lê ’n spoelklip. Soms val my oog daarop. En onthou ek weer wat dié klip eintlik vir my beteken.

In die middel van die jaar kry ons geleentheid om ’n paar dae in ou vriende se strandhuis te gaan wegkruip.

Kyk, Ek lê in Sion ’n hoekklip uitverkies vir die ereplek

-1 Pet 2:6

Toegevou in windjekkers en truie bring ons die meeste van ons tyd op die verlate strand deur. Die kinders speel kaalvoet aan die soom van die branders. Ek en Johan stap ver ente langs die strand. As deel van ons vakansieritueel tel ons elke dag ’n spesiale spoelklip op om saam te neem huis toe.

Om skulpe en ander mooi goed langs die see te loop en optel, was nog altyd vir my stilwordterapie – so asof ek met elke kosbare vonds ’n stukkie van dié belewenis met my sal kan saamneem na daar waar die see ver is.

Ons versameling vakansieklippe word by die dag groter. Van koeëlronde kleintjies tot dieprooi grotes met ongewone kleurpatrone en vorms. Op die laaste dag van ons vakansie word ’n paar van die mooistes ingelaai huis toe.

Dis tydens ons stiltetyd ’n paar dae later dat Johan dié stukkie Skrif raaksien: “Kyk, Ek lê in Sion ’n hoekklip, uitverkies vir die ereplek. Wie in Hom glo, word nooit teleurgestel nie” (1 Pet 2:6). En dít word die boodskap van my kantoorklip, ’n belofte waaraan ek my daagliks wil herinner.

Vader, mag elke klip wat ek iewers optel, my elke keer laat dink aan U, die Hoeksteen waarop ons ons lewe bou, die Rots wat ons anker. Mag ek ook ’n lewende klip wees wat u Naam in liefde uitroep.