Читать книгу Казан – Мәскәү / Казань – Москва - Ленар Шаех - Страница 32

Иләсләнеп йөри болында,

Ромашкалар аның кулында.

Үзе җырлый… Әллә… елыймы?..

Күккә карап, нидер сорыймы?..

«Ромашкалар сөя идең бит,

«Мин яратам!» – дия идең бит…

Өзгәч корый таҗлы гөлләрем –

Нигә, тормыш, газап теләдең?..»

Анда бара, монда бәрелә,

Эзләреннән нур күтәрелә.

Каян килгән?.. Нигә?.. Адашкан?..

Әллә инде акылдан шашкан?..

«Бу болында безнең эзләр бар,

Чәчәкләрдә синең күзләр бар.

Тик тоялмыйм гөлләр җылысын –

Нигә, тормыш, һаман сыныйсың?..»

Ромашкалар җыйган бер кочак,

Зәңгәр күктә кызу ут-учак…

Берәү йөри гөлле болында,

Ромашкалар аның кулында:

«Сары күздә сары сагыш бар,

Ак таҗларда бәхет, язмыш бар.

Ромашкалар җыеп юанам,

Сагышымнан кайчан уянам?»