Читать книгу Сайланма әсәрләр / Избранные произведения - Нури Арсланов - Страница 28

Кемдер юк, нәрсәдер җитми,

Җанымда борчу гына…

Ник елый икән акчарлак

Ялгызы, моңсу гына?

Еракта Кырым таулары,

Тауларда күксел томан.

Алар да моңсу – кайгымны

Уртаклашалар сыман.

Дельфиннар уйный, бу мине

Юатып уйнавымы?

Алыгыз диңгез төбенә

Сагышлы уйларымны!

Тар кебек мина киң диңгез,

Аз кебек миңа һава;

Кайда син күңелгә сәйран?

Кайда хисләргә дәва?

Нигә соң әле бу миңа

Кинәт сарылды сагыш:

Кирәк җырла, кирәк ела,

Кирәк авыруга сабыш…

Әй, диңгез, шаула, дулкынлан,

Талпынып уйначы бер!

Әйдә, синең дәһшәтеңнән

Рухланыйм туйганчы бер!