Читать книгу Сайланма әсәрләр / Избранные произведения - Нури Арсланов - Страница 31

Әгәр берәү берни белмәсә,

Һәм белмәсә үзенең белмәвен,

Бәхәсләшмә андый бәндә белән,

Әрәм булыр вакытың, сөйләвең…

Әгәр берәү берни белмәсә,

Ләкин белсә үзенең белмәвен, –

Агу итеп сибәр җаһиллеген,

Белгәнеңне синнән көнләвен.

Әгәр берәү белсә бик күпне,

Тик белмәсә белүе турында,

Ул йокыда булыр, уят аны,

Юнәлт аны дөрес юлына.

Әгәр берәү белсә бик күпне

Һәм белүен белсә үзенең,

Ияр аңа, ул – чын хәким кеше,

От мәгънәсен һәрбер сүзенең.