Читать книгу Мәхәббәтле көзләрем / Осень, полная любви - Роберт Миңнуллин, Роберт Миннуллин - Страница 133

Тәрәзәгә карап ятам…

Акрын гына таң ата.

Яктыра минем күңелем,

Яктыра ак палата…

Тәрәзәдә – җәйге кояш…

Ул минем дә кояшым!

Шул кояшлы уйлар белән

Тулган минем бу башым…

Тәрәзәгә карап ятам…

Күңел кайный, айкала.

Күңелемне ымсындырып,

Акчарлаклар чайкала…

Тәрәзәдә – ак болытлар…

Карап калам үрелеп…

Ак болытларны күрсәм дә

Китәм кебек терелеп.

Тәрәзәгә карап ятам…

Түз, күңелем, пошынма…

Минем күңел зәңгәр күктә,

Үзем генә шушында.