Читать книгу Мәхәббәтле көзләрем / Осень, полная любви - Роберт Миңнуллин, Роберт Миннуллин - Страница 151

Ирәндеккә алып килдең мине,

Ирәндек ул сиңа ят түгел.

Ә мин монда беренче кат кына…

Безнең Илеш таулы як түгел.

Ирәндеккә карыйм… Күңел кылы

Соңгы чиккә җитеп тартылган…

Син менеп тә киттең җәһәт кенә,

Мин ияргән булдым артыңнан.

Ә ирәндек, ай-һай, биек икән,

Менәсең дә һаман, менәсең.

Ирәндекнең биек икәнлеген

Менә-менә генә беләсең.

Менгән саен биегәя бара,

Ерагая бара түбәсе.

Ә шулай да биек Ирәндекнең

Түбәсен дә килә күрәсе…

Ирәндекнең түбәсенә менеп,

Утырасы килә ташына…

Ләкин сизеп торам, Ирәндекнең

Менеп җитеп булмас башына.

Таулар алдый алар! Мин үзем дә

Таулар диеп ничә алдандым…

Менгән җирдән төшәр чаклар җиткән,

Яңа гына шуны аңладым.

Менгән кадәренә шөкер кылыйк!

Болай булгач, күңел булырлык…

Шулай дидек тә без, ярты юлдан

Кинәт кенә кире борылдык.

Мин тауларга менә алмам инде,

Ә син әле, беләм, менәрсең!

Тик картларны алма үзең белән,

Яшьрәкләрнең ал син берәрсен…

Анда мине беркем көтеп тормый,

Биеклекнең хәзер ни тәме?

Безгә хәзер ярый үзәннәр дә…

Һич югында, тауның итәге…

Мин мендем дә, менмәдем дә кебек

Язмышымның биек үренә…

Ирәндекнең биек түбәләре

Түбәннән дә әйбәт күренә.