Читать книгу Сайланма әсәрләр / Избранное - Сажида Сулейманова - Страница 10

– Кыйгак-кыйгак, – казлар оча

ерак-ерак илләр аша,

канатларын кагып-кагып,

болытларда юллар ярып.

Кыр казлары, кыр казлары,

матур туган ил язлары!

Күктә уйнап, җырлар җырлап

кайтасыз сез:

– Кыйгак-кыйгак!

Очуыгыз бигрәк күркәм,

авыл өсте чыңлап тора.

Җырыгызны яше-карты

юлга чыгып тыңлап тора.

Илләр гизеп, мин дә шулай

исәр идем язгы моңдай –

бик йомшак шул канат кынам,

оча алмыйм, тик талпынам.

Уйларымны белгән сыман

каңгылдашып, баш очымнан

казлар очты:

– Кыйгак-кыйгак!

Идел өсте калды чыңлап:

– Зәңгәр күктә тумадык без,

бәбкә чакта җирдә тордык.

Бик яшь иде канатыбыз,

оча-оча чыныктырдык.

Кичтек без киң диңгезләрне,

күрер өчен бу язларны!

Мине уйга салып китте

кыр казлары, кыр казлары…