Читать книгу Сайланма әсәрләр / Избранное - Сажида Сулейманова - Страница 21

Чапкан печән инде җыелган,

кызлар киткән урман буеннан.

Бар да тынган. Шаян җилләр дә

кибәннәргә килеп сыенган.

Бүген монда сәер бер тынлык –

кичен черки куган төтен юк.

Ике таган калган тырпаеп,

учак тирәсендә беркем юк.

Ә кибәннәр, гүя, үрелеп

колак сала ерак гармунга.

– Тальян гармун, китмә, кал монда,

иртә-кичләр моңга бай монда.

Күләгә бар кибән төбендә,

суынмаган учак көле дә.

Тып-тын калып тыңлый болыннар:

ерагайган гармун көендә

сызылып китә чалгы чыңлавы,

сузып кына кызлар җырлавы,

чагыла ярсып учак дөрләве,

Туган якның айлы төннәре…