Читать книгу Яктылык сулышы = Дыхание света - Альфия Ситдикова - Страница 41

Хатын-кыз итеп яраткан

Туганда мине Ходай!

Хак Тәгаләм, кичер мине,

Ир булып яшим бугай.

Табылмады тормыш йөген

Тартышыр якын кешем.

Хатын-кыз булып тусам да,

Башкарам ирләр эшен.

Сыенып минем иңемә,

Яшәргә тели ир-ат.

Хатын-кыз булып яшәргә

Кайчан соң тияр чират?!

Инде кызым, минем кебек,

Ил йөген салып җанга,

Хатын-кыз булып туса да,

Ир булып атлый алга.

Хатын-кыз итеп яраткан

Туганда аны Ходай.

Хак Тәгаләм, кичерә күр,

Ир булып яши бугай.

Үзебез Ана булсак та,

Ата да булу кирәк.

Ир булып үтә гомерләр…

Шартлама берүк, йөрәк!