Читать книгу Uit die Beek 2012 - Attie van Wijk - Страница 22

Lees Deuteronomium 9:15–29.

Ware voorbidding

Ek het die veertig dae en veertig nagte voor die Here gelê en gebid, want Hy wou julle vernietig (Deut 9:25).

“Bid asseblief vir my,” is deesdae ’n algemene versoek. Wildvreemdelinge het my al gevra om asseblief vir hulle te bid, en ek het nooit weer van hulle gehoor nie. Meermale het ek een keer vir iemand gebid, en nooit weer nie. Die nood is groot, en daar is so baie mense wat gebed nodig het dat ons nie vir almal kan bid nie. Daar is min kere dat ons so ernstig soos Moses bid.

Moses herinner die volk hoe hulle ongehoorsaam was en hoe hulle teen God in opstand gekom het. God wou hulle vernietig, en Moses, die sagmoedigste mens op die hele aarde, het so kwaad vir hulle geword dat hy die twee kliptafels flenters gegooi het. Maar toe het hy begin om vir sy volk in te tree. Hy het besef dat dit nie eintlik oor hierdie slawevolkie gaan nie, maar oor die eer van die ware God. In vandag se gedeelte het ons gelees hoe hy met God gestoei het – en uiteindelik die hele saak deurgebid het.

Dit is duidelik dat hier ’n groot wonderwerk plaasgevind het, want geen mens kan 40 dae sonder water leef nie. Maar vir Moses was dit ’n ernstige saak. Het jy al ooit die seën ervaar van ’n tyd van vas en gebed? Die eerste Christene het dikwels gevas en gebid, en selfs in die tyd van die groot herlewings in Europa was vas algemeen. Hulle vertel dat die apostel Jakobus die bynaam “Kameelknieë” gehad het – hy het eelte op sy knieë gehad van baie bid. Ek is bevrees die meeste van ons kniel nie eens meer nie. Is gebed nog ons erns?

GEBED: “Here, as ek om my kyk, sien ek so baie nood en so min voorbidders. Maak my iemand wat kan volhard in gebed.”

Lees vanaand in Deuteronomium 10:1–9 hoe die Here weer die wet aan die volk gegee het, en die erediens ingestel is.