Читать книгу Versamelde poësie - D.J. Opperman - Страница 54

Soggens langs die hoogwaterstreep

huiwer ek vir stukkies spons en kreef . . .

Het ek lank gelede op ’n riet

U die asynspons aangebied?

Uit watter verborge water is

my drome verbreekte dop en vis?

en bosse, kranse om my uitgestort,

gebroke tekens van ’n stryd geword?

Die son verwaai . . . tot ’n verskeurde spinnerak

van sterre aan ’n donker tak.