Читать книгу Versamelde poësie - D.J. Opperman - Страница 61

Hy het verontrus in laat

nagte deur Londen se strate

rondgedwaal, en is vereensaam van die mens

teruggedryf tot by die grens

waar hy gesels met blom en dier en gees,

maar weet dat God in iedereen moet wees

met eienskappe ingeperk

teenstrydiglik in tand en vlerk,

in wurm en die roos, die lam, die tier;

dat Hy die hartstog is, maar ook die vuur

wat alles lok tot daardie gulde gang

waarna die moeë sonneblom verlang.