Читать книгу Versamelde poësie - D.J. Opperman - Страница 60

Jy het as ’n miskende

heilige vergeefs geveg teen die ellende

en die onreg in die krotte van die myn,

in agterbuurtes en op landerye; slegs die pyn

en skriklike stryd van God

leer ken, wat mens en boom verknot

in Sy kramptrekke; maar eers toe jy die koringgerwe

in aanbidding van die son kon verwe,

boere, wasvrouens en gepynigde gesigte,

die kantelende landskap in die snelle ligte

geel en groen en blou – alles met koorsige gevlek

tot branding van die skone kon verwek,

toe is Sy hartstog eers in jou volbring

soos groen sipresse tot ’n vlam verwring.