Читать книгу Versamelde poësie - D.J. Opperman - Страница 56

Die apie deur die tierboskat gevang,

kla droewig teen die berg se ruie hang

met die verdriet van God, dog sterf sonder verwyt

teenoor die tande wat hom byt;

twee koedoes in die groot geveg

met horings onontkoombaar vasgevleg

kwyn nydig langs die spruit, maar deur hul stywe oë

breek uiteindelik die wedersydse mededoë.