Читать книгу Казан – Мәскәү / Казань – Москва - Ленар Шаех - Страница 87

Син беренче һәм соңгысы,

Син – бунтарь һәм син – тынгысыз.

Биеп янган ут диярсең,

Җитди, үзе мут диярсең…

Сәхнә өчен тугансыңдыр…

Колымада туңгансыңдыр…

Чын дөньясы шулдыр аның:

Себер якта калды җаның.

Син җор телле, үткен телле,

Кайчак усал, кискен телле.

Синең каләм очкын чәчә,

Офыкларда бии рәшә…

Иҗат өчен тугансыңдыр…

Магниткада туңгансыңдыр…

Чын дөньясын син беләсең:

Кулак дип тә сөреләсең.

Син тырыш, син омтылучан,

Тик күзләрең уйчан-уйчан.

Шәмең яна куышыңда,

Үткәннәрнең юлы шунда…

Тарих өчен тугансыңдыр…

Казанда да туңгансыңдыр…

Чып-чын дөнья шушы инде:

Ялгыз янган шәмең сүнде…