Читать книгу Каханне (зборнік) - Мікола Калядны - Страница 33

Ільвінае вока[1]
Шкаляры
31

Оглавление

– Ці не занадта сам іх узрушваеш, Плутарх?

– Не, вашая імасць. Чым бліжэй яны будуць да гістарычнага нумену, тым трывалей і дасканалей будзе іхні свет.

– Галоўнае, каб яны здолелі дакладна ўспрыняць маю мадэль Тварэння і ў творчасці адпавядаць ёй.

– Так і будзе, вашая імасць. Я даю ім аб'ектыўныя веды, але псіхічна замацоўваю іх за вашэцем. Закон роду і пераемнасці ад гэтага не парушаецца, а тольма крапчэе. Як і патрэбна, яны назіраюць мноства інакшых шляхоў, але абавязкам трымаюцца выключна вашэцевага.

– Правільны падыход. Неабходна, каб яны глыбока ўсвядомілі, што сярод безлічы касмічных ілюзіяў нашая – сама лепшая і бездакорная. Па шчырасці, мне было калісьці нялёгка з мноства ІДЭЯЎ выбраць найбольш прыдатныя.

– Ува ўсіх настаўнікаў гэтакая турбацыя. Мы нават парупіліся, каб патрэбная перакананасць адкладвалася ў іх на ўзроўні манады.

– Хвалю за дбайнасць.

– Але ўсё адно застаюцца некранутымі некаторыя асаблівасці, вашая імасць.

– Якія?

– Тыя, што знаходзяцца па-за сфераю нашага ўплыву.

– Гэта мой клопат. Я лічу, што ЯМУ да нас пакуль няма справы.

Каханне (зборнік)

Подняться наверх