Читать книгу Өтерләр юк йөрәк тибешендә - Назиба Сафина - Страница 30

Син – мине, мин сине нигә,

Нигә күреп алдык соң?

Узып киткәч, тар сукмакта

Ник тукталып калдык соң?

Синең чәчең ай төсендә,

Күзләрең – тирән дәрья.

Беләм бәһасен төшүнең

Шундый да тирәннәргә.

Шуңа күңелемнән тындым,

Бикләдем хисләремне.

Ә син күзәтеп йөргәнсең

Тәрәздән кичләремне…

Хәл белергә генә, диеп

Ачтың да ишегемне,

Коеплар гына төшердең

Күңелдән бар шигемне.

Хәл белешү – изге йола,

Әмма барыбер уйла:

Нидән бу кадәр тартылу,

Җанга ник ярсу тула?

Һәм …менә вәгъдә иттең дә

Нигә килми калдың син?

Узып киткәч, тар сукмакта

Ник тукталып калдың соң?

Хәл белешү – изге йола,

Ә мин нишләргә тиеш? –

Тар сукмакта басып торам,

Тукталып калган килеш…