Читать книгу Олы китап. Шигырь. Том 1. Стихи - Рузил Хамитович Фазлыев - Страница 18

Дөрес яшәү, дөрес сүзләр генә түгел,

Белгәнеңне син дөрес башкар.

Кеше хурлап, дөрес булып булмый,

Кеше өчен үрнәк булып кал.

Кеше күңеле синең өчен түгел,

Кирәк-кирәкмәскә кагылма.

Фикереңне әйтсәң, hәркем үзе,

Сәләтле ул җавап табарга.

Кеше булып калыйк бу дөньяда,

Җан иясе генә булмыйча.

Аллаh кешегә бит акыл биргән,

Яшик җирдә гөнаh кылмыйча.