Читать книгу Олы китап. Шигырь. Том 1. Стихи - Рузил Хамитович Фазлыев - Страница 2

Бала-чага бәйрәм итә иде,

Ак-ак карның тәүге төшүне.

Көне буе яңа карда аунап,

Сизмичәдә куллар өшүне…

Кар бабайлар, крепостьлар ясап,

Тәгәрәтеп олы карларны.

Кышлар инде чынлан башлангачтан,

Күрсәң иде син ул тауларны…

Ап-ак кардан таулар шомара,

Бөтенесе шунда булганга.

Чаңгы, чана белән генә түгел,

Өелешеп к-ттә шуганга…

Карлар яугач, шулар искә төште,

Сагындырып куйды таулары.

Булмас инде башка андыйлары,

Без шугандай таулар калмады.