Читать книгу Олы китап. Шигырь. Том 1. Стихи - Рузил Хамитович Фазлыев - Страница 6

Мактау такталары ярдәм итмәс,

Әрәм үтсә гoмерең – аяныч.

Озак яшәп берәү өчендә син,

Була алмасаң әгәр таяныч.

Белгән кебек бөтен дөнья серен,

Аңламыйча аның бик күбен…

Аллаh биргән ниъмәтләр икәнен,

Бөтен җиhан – су, җир hәм күген.

Аңлаганда гoмер үткән була,

Вакыт калмый гaмәл кылырга.

Әзер булып, җавап бирер өчен,

Иманлырак бәндә булырга.

Иң кадерле әйбер вакыт диләр,

hәр минуты – күпме мөмкинлек.

Аллаh үзе безгә юлын бирә

Мөселманлык, иман, мөэминлек.