Читать книгу Олы китап. Шигырь. Том 1. Стихи - Рузил Хамитович Фазлыев - Страница 7

Җәйләр тагы үтеп китә инде,

Ерак калмый икән көзгә дә.

Көзләредә килер гdмер булгач,

Насыйп булмый калмас безгә дә.

Көз дигәчтә күңел өшеп китә,

Килер дә ул китмәс шикелле.

Бөтен дөнья туктап калыр төсле,

Кышлар башка булмас бит инде.

«Гомер үтә диеп кайгырма ла,

Гомер үтсә – гомер иткәнсең…

Язлар, җәйләр өчен Аллаhыга,

Барысы өчен шөкер итәсең.

Көз килә дип бары шатлан гына,

Туктамаган әле сәгатьләр.

Кемгә көзләр, кемгә язлар гына,

Кайгырырга юкла сәбәпләр…