Читать книгу Күңелем нигъмәтләре = Души моей богатства - Гарифуллин Дамир - Страница 24

Мәңгелеккә җиргә килгән кебек

Тоелгандыр инде, күрәсең.

Сине сөйгән кызга күз салмыйча,

Башкаларны озата бирәсең.

Егетләнеп, көн дә бу хатаны

Кабатлауны гаеп димәдек;

Янып-көеп сине сөйгән кызга

Рәхмәт әйтеп, башны имәдек.

Тавыш-тынсыз гына елаганын

Күргәндә дә исләр китмәде;

Бер җылы сүз әйтеп, күңелкәен

Күтәрергә вакыт җитмәде.

Хәзер генә, менә хәзер генә –

Каршы алгач кына картлыгым,

Яшь чакларны уйлап сискәнәмен,

Сагыш кына икән шатлыгым.

Мине сөйгән кызның тавыш-тынсыз

Елаганын көн дә ишетәм,

Бер бәхетсез бала булуында

Гаебем бар кебек хис итәм.

Исән булса, мине гафу ит, дип,

Мин тезләнер идем алдында…