Читать книгу Күңелем нигъмәтләре = Души моей богатства - Гарифуллин Дамир - Страница 31

Сирәк-мирәк кенә очрашабыз,

Аңа бер дә исең китмәсен.

Безнең яшьтә инде иң мөһиме –

Сөйләшәсе сүзләр бетмәсен.

Беребезне беребез битәрләмик,

Үпкәләшү безгә килешмәс.

Үткәндәге кызыклар да хәзер

Эзләп табып бергә көлешмәс.

Елый икән күңел, елый инде,

Уттан торсын әйдә сулышлар.

Аерым-аерым икәү күргәннәргә

Бер гаепле түгел язмышлар.

Кай җирдәдер син бик ашыккансың,

Кай җирдәдер мин бик соңлаган.

Сизеп торам: шулар кайтавазы

Сагыш булып җанда чыңлаган.

Мин бәхетсез булдым дия алмыйм,

Әйтмисеңдер син дә алай дип.

Тормыш безне читкә тибәрмәде,

Ташламады, үксез бала дип.

Яшәү кануннары шулай инде –

Икебез дә ялгыз картлыкта.

Ни чарадан бичаралар булып

Юанабыз икәү юк-юкта…

Күрешүләр, бергә йөрешүләр

Җиңеләйтә бераз көннәрне.

Ансыннан да мәхрүм калмыйк инде,

Тыңлый-тыңлый әллә кемнәрне.

Кайгы-хәсрәтләрне эчкә җыеп,

Шатлык-куанычлар көтмә син.

Без күрәсен башка кеше күрмәс,

Һәрбер көнне газап итмә син.