Читать книгу Күңелем нигъмәтләре = Души моей богатства - Гарифуллин Дамир - Страница 39

Минем бәхет җимерелде

Хатыным үлгән көннән,

Күз яшьләрем белән юып,

Зиратка күмгән көннән.

Ялгыз калган танышларның

Күбесе өйләнделәр,

Өч-дүрт атна икәү яшәү

Әйбәт, дип сөйләнделәр.

Син дә, Дамир, ялгыз йөрмә,

Өйлән, дип бәйләнделәр.

Ә үзләре ярты елда

Сәрхушка әйләнделәр.

Мине тәүге мәхәббәтен

Тапкан дип чәйнәделәр.

Бергә йөрешкән дуслар да,

Өйлән дә өйлән, диләр.

Кемнәрдер, гайбәт таратып,

Үзенчә кинәнделәр.

Тора-бара «өйлән» диеп

Әйтмәскә көйләнделәр.

Мин исә хатын да белгән

Таныш кешемне таптым.

Сөйләшәсе килеп, аның

Тимер ишеген кактым.

Ул да ялгыз, мин дә ялгыз,

Уртак иде язмышлар.

Башыбыздан ашкан иде

Йөрәк тулы сагышлар.

Шуннан бирле күрешкәләп

Бушатабыз эчләрне.

Яшь чакларны искә алып

Уздырабыз кичләрне.

Кызларыбызны сөйләшеп,

Мактыйбыз оныкларны.

Кайчагында тыялмыйбыз

Керфектәге чыкларны.

Алар тамып югалалар

Югалган бәхет сыман.

Шулай сөйләшеп, яныннан

Тынычлык алып чыгам.

Кайткач, шигырьләр язамын,

Үткән чакларны нурлап;

Унҗидедә, унсигездә

Күрешкән чакны зурлап.

Тәүге сөю булганмы ул,

Тәүге мәхәббәт микән?

Алардан башка гомерләр

Мәңгегә узып киткән.

Хатыным белән бәхетле

Булдым мин гомер буе.

Шуңа беркайчан булмады

Кабат өйләнү уе.

Хәзер җанымны аңларлык

Кешем барга бик шатмын.

Мин дә күпләр кебек инде

Ялгызлыкны ошатмыйм.

Ни дим, язмышыма тигән

Өлешем шулай булгач.

Шигырьләр, җырлар язамын,

Җанга сагыш-моң тулгач.