Читать книгу Versamelde poësie - D.J. Opperman - Страница 25

Sy verse het met swier en groot getal

maar ook kunsmatig soos ’n parkfontein

se waters oopgeruis tot skone val

van ewewig en klank en kleur en lyn.

Die druppels het geblink soos blou kristal

waarin die lig van Griek en die Romein

se nuut-herrese son uit verre dal

’n rooi deur die versproeide woorde skyn.

Veel woorde het hy so gestort – al was

dit soms met waan, weet ek dit moes gebeur

omdat my denke ook verskole hou

onder die vorm, deursigtig soms soos glas,

onder die wind-bewoë waters deur

altyd die sku gestalte van ’n vrou.