Читать книгу Versamelde poësie - D.J. Opperman - Страница 38

Ek het jou lief omdat jy van die verre

biesies met ’n duisternis en sterre

kom en hierdie stad se grys geboue,

al sy strate en die skelle houe

van die ure, al die mense uitwis

met ’n stil bedwelming en ’n koel mis

uit die see; al die spanning en die leed

van mens-wees met ’n sluimer laat vergeet,

’n rus wat my van alles langsaam stoot

en suiwer met die stilte van ’n dood.