Читать книгу Versamelde poësie - D.J. Opperman - Страница 42

Buite my venster dreig en tier

deur die nag die gekettingde dier

met sy honger na some

sand en rots en wildepiesangbome.

Dan lê hy stil, asof hy nie meer

die wykende aarde begeer;

spring skielik weer op, ruk daarna

die nag in, kap en kla, kap en kla.