Читать книгу Versamelde poësie - D.J. Opperman - Страница 35

Vol tere liefde het haar hart gebrand

waar sy stil langs hom werk en deur die vrees

en vroue-skroomte heen ’n warm hand

aanskuif dat hy van haar bewus kan wees;

maar hy, teen die vertedering bestand,

het rustig in sy boek nog voortgelees,

langs verder heuwels, bosse en ’n strand

gedwaal, geslote in sy eie gees.

Dit was hul bitter lot dat sy van hom

afhanklik was soos weerklank in ’n kloof

is van ’n stem; dat hy deur late nagte

by lamp en boek bly sit en met sy hoof

gebuig oor eie beeld, net soos ’n blom

wegkwyn langs helder waters van gedagte.