Читать книгу Insulinooporność - Tomasz Zajbt - Страница 109
ОглавлениеDesery
W diecie osoby z insulinoopornością jest także miejsce na desery. Wiedza na temat choroby pozwala na delektowanie się łakociami w odpowiednim czasie, czyli wtedy, kiedy poziom cukru jest stabilny. Słodkości muszą mieć również określony skład.
Osoby z insulinoopornością mogą sięgać po takie produkty, jak:
gorzka czekolada i kakao;
jogurt naturalny, ser mascarpone;
suszone owoce: morele (maksymalnie 4 na jedną porcję), daktyle (2 na jedną porcję), jabłka, mango;
świeże owoce: melon, jabłko, kiwi, grejpfrut, maliny, truskawki, jeżyny, jagody, borówki;
orzechy bez soli: włoskie, laskowe, brazylijskie, nerkowce, pistacje, ziemne.
Do wypieków poleca się mąki: gryczaną, orkiszową i kokosową.
Słodycze najlepiej jeść po obiedzie. Białko, tłuszcz i błonnik, zawarte w daniu głównym, zapewniają stabilny poziom glukozy po spożyciu deseru.
Słodkości najlepiej przygotowywać samodzielnie. Wówczas mamy kontrolę nad jakością i ilością użytych składników. Ma to ogromne znaczenie, bowiem wyeliminowanie z potrawy nawet jednego produktu o wysokim IG zmieni poziom glukozy we krwi.
W gotowych deserach nagminnie pojawia się syrop glukozowo-fruktozowy, który jest nośnikiem smaku, ale prowadzi do zaburzeń w gospodarce węglowodanowej u osoby ze zdiagnozowaną insulinoopornością. Należy unikać jego stosowania, bo stanowi on również czynnik ryzyka wystąpienia choroby u osób zdrowych, które go nadużywają.
Czasami zmiana rodzaju mąki, użycie owoców lub wyciśniętego z nich soku sprawia, że deser jest nie tylko smaczny, lecz także zdrowszy.